The late Thomas Mar Athanasius Suffragan Metropolitan was a visionary leader who deeply believed that both clergy and laity should grow in theological understanding and
spiritual awareness. It was with this aspiration that he initiated the St. Augustine Study Centre, an institution that reflected his commitment to fostering intellectual and spiritual enlightenment.

“Lord if you give me children, I will bring them up well and give them back to you.” This was the prayer of a young lady, and the Lord answered her prayer by giving her good children. P.C. George was the eldest of them all. Born into a very ordinary family, George became a great person because of his noble deeds.

Some lives travel to silence and then to love without uttering a word. But Mary's life stands out in a slightly different way. That life was full of the radiance of youth, the arrival
of dreams, and the fulfillment of motherhood.

The Infancy narratives found in the Gospels of Matthew and Luke serve as a prologue for these Gospels. The birth narratives of Jesus depicted in both Gospels is a mix of miraculous overturns and events.

We may believe that times have changed, but in reality, we are still in the period when Rachel weeps over her children and when Ramah’s cries were heard. The so-called “holy land” has turned into yet another cemetery for over 43,000 people.

അലസതയെന്തെന്നറിയാത്ത, വിശ്രമം ആഗ്രഹി ക്കാത്ത, എല്ലായ്പ്പോഴും പ്രവർത്തന നിരതമായിരി ക്കുന്ന ജീവിതശൈലിയായിരുന്നു ജോർജ്ജ് സാറി ന്റേത്. നിരന്തരമായ ശാരീരിക പ്രയത്നങ്ങൾ അദ്ദേഹത്തെ വലിയ രോഗിയാക്കി. രോഗാവസ്ഥയിലും രോഗക്കിടക്കയിലും അദ്ദേഹം പ്രവർത്തന നിരതനായിരുന്നു. രോഗം മൂർച്ഛിച്ച് 1951 സെപ്റ്റംബർ 29-ന് ആ പുണ്യദേഹി വിടപറഞ്ഞു. 30-ാം തീയതി ഞായ റാഴ്ച എല്ലാ സഭകളിലെയും വൈദികർ പങ്കെടുത്ത സംസ്കാര ശുശ്രൂഷയ്ക്ക് അഭി. ഡോ. യൂഹാനോൻ മാർത്തോമ്മാ മെത്രാപ്പോലീത്താ നേതൃത്വം നല്കി

സംഹാര താണ്‌ഡവമാടാൻ വെമ്പൽ കൊള്ളുന്ന ആധുനിക ഹെരോദാക്കന്മാർ, വംശഹത്യയ്ക്ക് കളം ഒരുക്കുന്ന ഭരണ കൂട ധ്വംസനങ്ങൾ, റാമയിൽ ഉയർന്ന കൂട്ടനിലവിളി ഇന്ന് ബെത്ലഹേം വീഥികളിൽ നിന്നു യരുന്നു. നിലവിളി നിലക്കാത്ത യുദ്ധഭൂമികൾ, ആഭ്യന്തര സംഘർഷങ്ങളുടെ കൂട്ടനിലവിളി ഉയരുന്ന പശ്ചിമ ഏഷ്യൻ, ഏഷ്യൻ രാജ്യങ്ങൾ. യോസേഫും മറിയയും ശിശുവും ഭരണകൂട ഭീകരതയ്ക്ക് ഇരയായി പലായനത്തിനു വിധിക്കപ്പെട്ടവരെങ്കിൽ, പ്രകൃതിയുടെ മാറ്റം മൂലം പ്രകൃതി ക്ഷോഭങ്ങളിൽ എല്ലാം നഷ്ടപ്പെട്ടു പലായനം തുടരുന്നവർ ആധുനിക യോസേഫുമാരും മറിയമാരുമായി തിരിച്ചു വരവിന് ചെവിയോർത്തു നില്ക്കുന്നു എന്നത് പരിതാപകരമായ യാഥാർത്ഥ്യമാണ്.
 

ക്രിസ്തു സംഭവം ചരിതത്തിലെ ഒരു കാലഘട്ടമെന്നതിനേക്കാൾ വർത്തമാന അനുഭവമാകുമ്പോഴാണ് അതിനു ജീവിതത്തിനോട് സംവദിക്കുവാൻ കഴിയു ന്നത്. യേശുവിൻ്റെ ജനനത്തെ ഓർമ്മിക്കുന്നതിന്റെ പ്രാധാന്യം വിശ്വാസിയുടെ ജീവിത സന്ദർഭങ്ങളോട് അത് എങ്ങനെ ഇടപെടുന്നുയെന്നതിനെ ആശ്രയിച്ചാണ് നിലനിൽക്കുന്നതും. അത് കേവലം ഒരു ഓർമ പുതുക്കലോ കെട്ടുകാഴ്ച്ചാഘോഷങ്ങളോ അല്ല. നിരന്തരം ഇടപെടുന്ന/ ഇടപെടുവാൻ ആവശ്യ പ്പെടുന്ന ഒരു സാന്നിധ്യത്തിൻ്റെ ഉറപ്പാണ്. അതു കൊണ്ട് തന്നെ കാലത്തിനോടും ചുറ്റുപാടുകളോടും ഇടകലർന്നും ഇടപെട്ടും കൊണ്ടുമാത്രമേ യേശു ജനനത്തിന്റെ നിതാന്ത സന്ദേശത്തെ ആവിഷ്കരിക്കുവാൻ സാധിക്കുകയുള്ളു. അതിനു യേശു പിറന്ന/ പിറക്കുന്ന തെരുവുകളിലേക്കും ആട്ടിടയരും ആട്ടിൻ പറ്റങ്ങളും വലിയ ആകാശവും ചെറുപശുത്തൊട്ടിയു മുള്ള ബേത്ലഹെമിൻറെ നൈർമല്യങ്ങളിലേക്കും മടങ്ങേണ്ടതുണ്ട്.
 

ദൈവരാജ്യം ശിശുക്കളെപ്പോലെയുള്ളവർക്കാണ് എന്നു പ്രഖ്യാപിച്ച യേശു ശിശുക്കളിൽ/കുട്ടിക ളിൽ/ചെറിയവരിൽ/ബലഹീനരിൽ നവയുഗത്തിന്റെ പ്രതീക്ഷയും പ്രത്യാശയും സ്വപ്‌പ്നം കാണുവാൻ നമ്മെ ഉത്സുകരാക്കുന്നു. പുൽക്കൂടും പുൽക്കൂട്ടിലെ ശിശുവും പ്രതിരോധത്തിൻ്റെയും അതിജീവനത്തിന്റെയും പ്രതീക്ഷയുടെയും പ്രതീകങ്ങളാണ്.
 

അവസാനമില്ലാത്ത രാജത്വം എന്നത് ഭൂമിയിലെ ഭരണകർത്താക്കൾക്ക് ആർക്കും തന്നെയില്ല. എന്നാൽ തങ്ങളുടെ ഭരണ നാളുകളെ ദീർഘിപ്പിക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നവരും അധ്വാനിക്കുന്നവരും ഇന്ന് വളരെയാണ്. തുടർഭരണവും അടുത്ത ഊഴങ്ങളും അവർ കാത്തിരിക്കുന്നു. അതിനുവേണ്ടി നിയമനിർമ്മാണങ്ങളും നുണപ്രചരണങ്ങളും കുടുംബവാഴ്ചകളും കലാപങ്ങളും ആസൂത്രണം ചെയ്തു അധികാരത്തിൽ കടിച്ചു തൂങ്ങുന്നു. ദൈവരാജ്യ മൂല്യക്രമങ്ങളിൽ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള സദ്ഭരണം യാഥാർത്ഥ്യമാകും എന്ന പ്രതീക്ഷയിൽ നമുക്ക് കാത്തിരിക്കാം